هیپوکندری، همچنین به عنوان اختلال اضطراب بیماری شناخته می شود، یک وضعیت سلامت روان است که با نگرانی بیش از حد در مورد داشتن یک بیماری جدی پزشکی مشخص می شود. افراد مبتلا به هیپوکندری معمولاً احساسات طبیعی بدن را به عنوان نشانه های بیماری شدید به اشتباه تعبیر می کنند و ممکن است دائماً از متخصصان مراقبت های بهداشتی اطمینان حاصل کنند یا آزمایش های پزشکی بیش از حد انجام دهند. اگر عزیز یا دوستی دارید که با هیپوکندری دست و پنجه نرم می کند، در اینجا هشت مرحله و نوزده نکته برای کمک به آنها برای مقابله با وضعیت خود آورده شده است:

1. خود را آموزش دهید:در مورد هیپوکندری، علائم، علل و گزینه های درمانی آن بیاموزید. درک شرایط به شما امکان می دهد حمایت و همدلی بهتری ارائه دهید.

2. کمک های حرفه ای را تشویق کنید:پیشنهاد کنید که عزیزتان از یک متخصص سلامت روان مانند روانشناس یا روانپزشک کمک حرفه ای بگیرد. آنها میتوانند یک تشخیص دقیق ارائه دهند و یک برنامه درمانی مناسب ایجاد کنند.

3. همدل باشید: نسبت به ترس ها و نگرانی های آنها همدلی نشان دهید. از نادیده گرفتن نگرانی های آنها یا کوچک شمردن تجربیات آنها خودداری کنید. بگذارید بدانند که ناراحتی آنها را درک می کنید.

4. ارتباطات باز را تشویق کنید:یک فضای امن برای ارتباط آزاد ایجاد کنید که در آن فرد مورد علاقه شما احساس راحتی کند که افکار و ترس های خود را بدون قضاوت به اشتراک بگذارد. فعالانه گوش دهید و احساسات آنها را تأیید کنید.

5. از رفتارهای اطمینان جویانه پرهیز کنید:در حالی که ممکن است وسوسه انگیز باشد که به طور مداوم به عزیزتان اطمینان دهید که بیمار جدی نیست، این می‌تواند به طور ناخواسته اضطراب او را تقویت کند. آنها را تشویق کنید تا افکارشان را به چالش بکشند و کمتر به دنبال اطمینان باشند.

6. مرزها را تعیین کنید:حدود بحث در مورد نگرانی‌های سلامتی را تعیین کنید تا از تسلط مکالمات اطمینان‌جویی مداوم بر روابطتان جلوگیری کنید. برای حفظ یک رابطه متعادل، سایر موضوعات گفتگو را تشویق کنید.

7. مکانیسم‌های مقابله سالم را ترویج کنید:کسی را که دوستش دارید تشویق کنید تا در فعالیت‌هایی شرکت کند که باعث آرامش و کاهش استرس می‌شود، مانند ورزش، مدیتیشن، تمرین‌های تنفس عمیق، یا سرگرمی‌هایی که از آن لذت می‌برند.

8. انطباق با درمان حمایتی:اگر عزیز شما درمان حرفه ای برای هیپوکندری دریافت می کند، از او در پیروی از برنامه درمانی، شرکت در جلسات درمانی و در صورت لزوم از داروهای تجویز شده حمایت کنید.

نکات اضافی:

1. از انجام رفتارهایی که اضطراب آن‌ها را تقویت می‌کند، مانند همراهی آنها در قرار ملاقات‌های پزشکی غیرضروری یا شرکت در اطمینان بیش از حد اجتناب کنید.
2. با پرسیدن اینکه آیا شواهدی دال بر ترس آنها وجود دارد یا خیر، آنها را تشویق کنید تا افکار مضطرب خود را به چالش بکشند.
3. به آن‌ها کمک کنید تا راهبردهای مقابله‌ای سالم، مانند تکنیک‌های حواس‌پرتی یا درگیر شدن در صحبت‌های مثبت با خود در لحظات اضطراب ایجاد کنند.
4. آنها را تشویق کنید تا در فعالیت هایی شرکت کنند که حس تسلط و موفقیت را تقویت می کند.
5. در برابر پیشرفت و شکست آنها صبور باشید.
6. به آنها پیشنهاد دهید در صورت احساس راحتی در جلسات درمانی آنها را همراهی کنید.
7. به آن‌ها کمک کنید محرک‌هایی را شناسایی کنند که اضطراب آنها را بدتر می‌کنند و راه‌هایی برای به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض آن محرک‌ها بیابند.
8. آنها را تشویق کنید تا با گروه های پشتیبانی یا انجمن های آنلاین ارتباط برقرار کنند تا بتوانند تجربیات خود را با دیگرانی که درگیری های مشابه دارند به اشتراک بگذارند.
9. از تقویت رفتارها یا بحث‌های مرتبط با بیماری خودداری کنید.
10. یک سبک زندگی متعادل شامل خواب منظم، رژیم غذایی سالم و ورزش را تشویق کنید.
11. دستاوردها و پیشرفت آنها در مدیریت اضطرابشان را جشن بگیرید.
12. به سایر اعضای خانواده یا دوستان خود در مورد هیپوکندری آموزش دهید تا درک و حمایت را تقویت کنید.

به یاد داشته باشید، حمایت از فرد مبتلا به هیپوکندری نیازمند صبر، درک و همدلی است. احترام به سفر فردی آنها و تشویق راهنمایی های حرفه ای در صورت نیاز ضروری است.